iki bedende tek olmak

Düşünüyorum hep, neden bu kadar istedim onunla birlikte olmayı. Başkasına ait bir rüyanın sahibi bile olabilirdim, kendimi kandırmaya o kadar hazırdım...Nedeni utanç verici bir şekilde basit sanırım: Yanlızlıkla savaşmamak için kaçmak!
Düşün bir, biriyle beraberken en kötü kavgalar bile değerli çünkü hayatta senin etkilediğim bir an, bir insan var. Bir başkasına dokunuyorsun öyle ya da böyle. Seni eleştirsin, sevsin, küfretsin, sevişsin, küçümsesin... Bir şekilde o sana dokunsun, sen ona. İki beden olsun tek olmaya çalışan.
Onu görmek hoşuma gitmiyor değil, tutunacak bir dal şu anlık, ta ki bu dalda kırılıp biraz daha boşluğa yaklaştırana kadar beni. Korkarak yaşamak hiçbir şey kazandırmadı bana. Eğer gerekiyorsa kendimi kandırmak, neden olmasın söyle bana?