27 Kasım 2009 Cuma

kıpırtı


Doğrusu bilmiyorum neler oluyor, pek de düşünmüyorum aslında. Analiz ederek piç ettim tüm duyguları bu sefer aksın nehir...
Kurbağalardan biri canavara dönüştü ama diğeri... :)
Anlatasım var hani fakat kelimelere dökmek o kadar zor ki : aniden olan gelen duyguların verdiği şaşkınlık, endişe, korku, kalp pır pırları, heyecan...
Belki de bu sefer masal gerçektir, denemek lazım değil mi?


2 yorum:

  1. prens için prenses olmak gerekir kendi adıma konuşursam cadıyım ben, prens de istemiyorum o yüzden. masalların gerçekliğine gelince...gerçek olamayacak kadar güzel oluyor ya bazen cadıyla kurbağanın aşkı, varsın kurbağa kalsın ;)

    YanıtlaSil
  2. bende değilim ki prenses, ama kurbağa öpmekten siğil çıkarmak üzereydim, o yüzden prens aramaktayım herhalde:)

    YanıtlaSil