31 Ağustos 2009 Pazartesi

Akıntı


Akıyor zaman... Her ne kadar içinde bulunduğum anda herşey zor ve kalıcı gözüksede düne bakıyorum hayretle. İçimde saklanan derin bir öfke var, arada sırada patlak vermeye çalışıyor ve derine itme çabalarım her geçen gün daha da boşlaşıyor sanki. Yalan söylemeyeceğim, korkuyorum yanlış bir zamanda kendimi kaybetmekten. Öte yandan kaybolmanın doğru bir zamanı var mıdır?
Öfkemin nedenini arama çabalarım olmuyor değil, ama bir devlet memuru gibi göstermelik yapıyorum bunu. Kendimi kandırmak uzmanlık alanım nede olsa...
Akıntıya bıraktım kendimi, yarın doğumgünüm ve her sene yaptığım gibi umuda uyanmayacağım, çünkü biliyorum ertesi gece katili olacağım bu boş umudun. Değişim bir gecede, bir yılda ya da falcının dediği üç vakte kadar olmuyor. Ayrıca belkide değişmeye ihtiyacım yoktur, sadece farklılaşmam gerekiyordur.

"Coldplay - We never change"


Not: Fotoğraf bana ait

1 yorum:

  1. fotoğraf sana ait, yazı da sana ait ve güzel, peki sen kimsin retoño?

    YanıtlaSil